Για να παραπέμψετε στο παρόν τεκμήριο παρακαλούμε χρησιμοποιήστε τα παρακάτω αναγνωριστικά: http://hdl.handle.net/11642/431
Τίτλος: Η επίδραση του ζυγωματικού τόξου στην αύξηση του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος: πειραματική μελέτη σε επίμυες
Εναλλακτικός τίτλος: A study of growth and development of craniofacial complex following experimental excision of the zygomatic arch
Δημιουργός: Δημητρίου, Αικατερίνη Π.
Συντελεστής: Επιβλέπων καθηγητής διατριβής: Αδαμίδης Ιωάννης
Χρονολογία: 2001
Γλώσσα: Ελληνικά
Εξειδίκευση τύπου : Διατριβή
Περιγραφή: Διδακτορική Διατριβή Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Οδοντιατρικής. Τομέας Κοινωνικής Οδοντιατρικής. Εργαστήριο Ορθοδοντικής
Περίληψη: «H επίδραση του ζυγωματικού τόξου στην αύξηση του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος.» Είναι γνωστό ότι η κληρονομική υποπλασία ή έλλειψη του ζυγωματικού τόξου, η οποία παρατηρείται στο σύνδρομο κρανιοπροσωπικής δυσόστωσης (σύνδρομο Treacher Collins), επιδρά στην μορφολογία του προσώπου και είναι αυτή που προκαλεί την μείωση στην εγκάρσια διάστασή του. Επίσης στις έρευνες που έχουν γίνει σχετικά με την ορθοπεδική διεύρυνση της υπερώας, παρατηρείται αντίσταση κατά τη διάνοιξη της μέσης υπερώϊας ραφής, η οποία δεν οφείλεται στην ίδια τη ραφή αλλά αποδίδεται σε γειτονικές δομές όπως είναι το σφηνοειδές οστούν και το ζυγωματικό τόξο. Εάν το ζυγωματικό τόξο αποτελεί πηγή αντίστασης κατά την διεύρυνση της άνω γνάθου, με μηχανικά μέσα, είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι η ίδια δομή ενδέχεται να ελέγχει, τη φυσιολογική αύξηση του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος τόσο κατά το προσθιοπίσθιο όσο και κατά το εγκάρσιο επίπεδο. Σκοπός της πειραματικής αυτής εργασίας ήταν να διερευνηθεί και να εκτιμηθεί ο πιθανός ρόλος του ζυγωματικού τόξου στην αύξηση του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος των επιμυών, μετά μετά από τομή και απομάκρυνση τμήματος του ζυγωματικού τόξου. Υλικά και μέθοδος. Στην πειραματική αυτή εργασία χρησιμοποιήθηκαν 72 αρσενικοί επίμυες τύπου Wistar η προμήθεια των οποίων έγινε από το Ελληνικό Ινστιτούτο Pasteur. Η προετοιμασία, η σχεδίαση και τα πειράματα της εργασίας αυτής πραγματοποιήθηκαν στο ΕργαστήριοΟρθοδοντικής του Οδοντιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Εργαστήριο Πειραματικής Χειρουργικής και Χειρουργικής Ερευνας της Β' προπαιδευτικής Χειρουργικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δημιουργήθηκαν οι εξής τέσσερεις ομάδες: Ομάδα 1 : Ομάδα ελέγχου. (Τα ζώα δεν υπέστησαν καμία χειρουργική επέμβαση.) Ομάδα 2: Εικονικώς χειρουργημένα πειραματόζωα. (Ετερόπλευρη χειρουργική επέμβαση τομής χωρής αφαίρεση τμήματος του ζυγωματικού τόξου.) Ομάδα 3: Ετερόπλευρα χειρουργημένα πειραματόζωα. (Τομή και απομάκρυνση μικρού τμήματος του ζυγωματικού τόξου ετερόπλευρα.) Ομάδα 4: Αμφοτερόπλευρα χειρουργημένα ζώα. (Τομή και απομάκρυνση μικρού τμήματος του ζυγωματικού τόξου αμφοτερόπλευρα.) Η αύξηση των πειραματόζωων μελετήθηκε με την ανάλυση 42 γραμμικών μετρήσεων που αντιπροσώπευαν αποστάσεις μεταξύ δύο ανατομικών σημείων σε ακτινογραφίες της βάσης του κρανίου και σε πλάγιες ακτινογραφίες. Οι ακτινογραφήσεις έγιναν: πριν την επέμβαση (πρώτη ακτινογράφηση A0, χρονική στιγμή Το), τέσσερεις εβδομάδες μετά από την επέμβαση, (δεύτερη ακτινογράφηση Αι χρονική στιγμή Τι) και οκτώ εβδομάδες μετά την από επέμβαση (τρίτη ακτινογράφηση Α2 Χρονική στιγμή Τ2) Γιαα τη λήψη των υπογενειοβρεγματικών και πλάγιων ακτινογραφιών των επιμυών χρησιμοποιήθηκε ειδικός κεφαλοστάτης έτσι ώστε οι συνθήκες να είναι σταθερές και επαναλαμβανόμενες με ακρίβεια για όλους τους επίμυες. Στατιστική ανάλυση. Η στατιστική επεξεργασία των μετρήσεων έγινε με την ανάλυση μεταβλητότητας κατά ένα παράγοντα (one-way analysis of Variance) μεταξύ των τεσσάρων ομάδων και το τεστ πολλαπλών συγκρίσεων Duncan. Αποτελέσματα. Από τις εικοσιοχτώ αποστάσεις που μελετήθηκαν στην ακτινογραφία βάσης του κρανίου στις εννέα παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων. Στην πλάγια ακτινογραφία παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά σε τρεις από τις δεκατέσσερεις αποστάσεις. Συμπεράσματα. Με τους περιορισμούς που μπορεί να έχουν οι μελέτες αυτού του είδους, προκύπτουν τα πιο κάτω συμπεράσματα: 1. Το ζυγωματικό τόξο φαίνεται ότι δρα ως περιοριστικός παράγοντας στην αύξηση του εύρους στην περιοχή της ζυγωματικής απόφυσης της άνω γνάθου. 2. Το πλέον πρόσθιο σημείο του προσθίου περιγράμματος της εσωτερικής επιφάνειας του αριστερού ζυγωματικού οστού κατά τις μεταβολές που επιφέρει η αύξηση, φαίνεται ότι απομακρύνεται από τη μέση γραμμή, περισσότερο στα αμφοτερόπλευρα χειρουργημένα πειραματόζωα από τα χειρουργημένα μόνο δεξιά και από την ομάδα ελέγχου. 3. Η ακεραιότητα του ζυγωματικού τόξου επιδρά περιοριστικά στην αύξηση του μήκους του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος. 4. Η χειρουργική επέμβαση που εκτελείται επηρεάζει το μήκος του ζυγωματικού τόξου στην αντίστοιχη πλευρά. 5.Το ύψος του σπλαγχνικού κρανίου, εμφανίζει τάση μεγαλύτερης αύξησης σε όλα τα πειραματόζωα που έχουν υποστεί κάποιου είδους χειρουργική επέμβαση. Σύμφωνα με τα προηγούμενα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η συνέχεια ή όχι του ζυγωματικού τόξου επηρεάζει την αύξηση του κρανιοπροσωπικού συμπλέγματος τόσο κατά το εύρος όσο και κατά το μήκος και ύψος. Η συμβολή αυτή φαίνεται ότι οφείλεται, κυρίως, σε μια περιοριστική δράση του άθικτου ζυγωματικού τόξου. .
SUMMARY «A study of growth and development of craniofacial complex following experimental excision of the zygomatic arch.» tatement of problem. Hereditary hypoplasia or absence of the zygomatic arch that has been bserved in Treacher-Collins syndrome (mandibulofacial dysostosis) is considered to cause decrement ι the transversely dimension of the face. In orthopedic expansion of the maxilla also, resistance is bserved when opening up the midpalatal suture that is attributed to adjacent structures like the )henoid bone and the zygomatic arch. urpose. The aim of this study was to investigate the influence of the zygomatic arch on the growth of le craniofacial complex by experimental excision of the arch. laterials and Methods. Seventy two, thirty day old male Wistar rats were used in this study. The Lperiments took place in the Experimental Laboratory of the Second Preparatory Clinic of Surgery of le Medical School of the University of Athens. The radiographic study and the evaluation of the suits were performed in the Orthodontic Department of the Dental School of the University of (hens. The animals were divided into four groups consisting of eighteen animals each, as follows: roup 1: included 18 rats that were not subjected to any operation. (Control ) roup 2: included 18 rats that were sham operated in the right side but no excision of the zygomatic ch was accomplished. roup 3: included 18 rats in which unilateral excision of the zygomatic arch was performed on the ;ht animal side, oup 4: included 18 rats in which bilateral excision of the zygomatic arch was performed. Growth was studied by analyzing forty two linear distances which represented the space between ο anatomic points on sequential radiographs of the base of the skull and on lateral radiographs, idiographs were taken on three ocassions: before the operation, four weeks later and eight weeks er. Statistical analysis. A one-way analysis of variance (ANOVA) and Duncan's multiple comparisi test as post hoc analysis was performed for growth data. Results. From the twenty eight distances that were studied on the base of the skull, nine exhibitec statistical significant difference between the four groups. In the lateral radiographs three distan showed statistical significant difference between the four groups. Conclusions Under the limitations of this study the following conclusions can be drawn: 1. The zygomatic arch seems to act as a restrictive factor in the regional growth of the width of zygomatic process of the maxilla. This can be concluded because the total anterior width of arch shows statistically significant higher growth rates for the rats that have undergone unilateral bilateral excision of the arch than the control group and the sham-operated group. The restrair action of the zygomatic arch possibly ceases when ostectomy is accomplished. 2. During growth transitions, the most anterior point of the internal surface of the left zygom; bone, draws away from the medial line more in the bilaterally operated group than in the con group. This is due to higher rates of width growth of the maxilla because the restrain of zygomatic arch does not exist. 3. The integrity of the zygomatic arch limits the length growth of the craniofacial complex. Thi concluded since all the rats that have undergone any kind of surgical intervention show hi£ growth rates in the total length of the complex. 4. The surgical operation affects the length of the arch on the side of resection. 5. Higher tendency in hight growth appears in all operated groups compared with the control grouj Clinical implications The results of the experimental excision of the zygomatic arch in the same experimental anir reinforce the theory that the zygomatic arch acts as a "moderator" in the morphologic developmer the face
Θέμα: Zygoma
Ζυγωματικό
Craniofacial Abnormalities
Κρανιοπροσωπικές Ανωμαλίες
Εναλλακτικός δικτυακός τόπος: https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/12760
Άδεια Χρήσης: Αναφορά Παρόμοια Διανομή
Διάθεση ψηφιακού τεκμηρίου: Πλήρης
Εμφανίζεται στις Ομάδες Τεκμηρίων:Ιατρική

Ψηφιακά Αρχεία
Αρχείο Περιγραφή ΜέγεθοςΜορφότυπος 
DimitriouAikateriniDD.pdfΔιατριβή5.28 MBAdobe PDFΔείτε/Ανοίξτε
DimitriouEikones.pdfΈγχρωμες Φωτογραφίες10.48 MBAdobe PDFΔείτε/Ανοίξτε

Εξαγωγή σε: